Bilirubina jest żółtym barwnikiem pochodzącym z rozpadu krwinek czerwonych (przemiany grupy hemowej cząsteczki hemoglobiny) i jest to bilirubina wolna. Z osocza krwi bilirubina przedostaje się do wątroby, gdzie zostaje sprzężona estrowo z kwasem glukuronowym i jest ona wtedy określana jako bilirubina bezpośrednia lub sprzężona, a następnie zostaje wydalona do dróg żółciowych, zagęszczona w pęcherzyku żółciowym, nadając żółci jej charakterystyczną barwę. Wartość bilirubiny wolnej i sprzężonej określa się jako bilirubina całkowita.
Normy:
Dorośli: do 1,1 mg/dl (do 19 µmol/l)
Noworodki 1 dzień: do 4 mg/dl (do 68 µmol/l)
Noworodki 3 dni:do 10 mg/dl (do 17 µmol/l)
Noworodki 1 miesiąc: do 1 mg/dl (do 17,1 µmol/l)
Interpretacja:
Wzrost wartości stężenia bilirubiny całkowitej może być wywołany następującymi przyczynami:
naturalnie podwyższony poziom bilirubiny występuje podczas ciąży oraz u noworodków
żółtaczka
choroba Gilberta
zespół Criglera-Najjara
marskość żółciowa wątroby
stwardniające zapalenie dróg żółciowych
rak dróg żółciowych
kamica przewodowa
trzustki, zatrucie muchomorem sromotnikowym
alkoholowa choroba wątroby
stężenie bilirubiny w surowicy krwi podwyższa ponadto wiele leków o działaniu uszkadzającym miąższ wątroby takich jak: