Angiografia jest to badanie radiologiczne kontrastowe mające na celu uwidocznienie naczyń tętniczych po zastosowaniu środka cieniującego (najczęściej Uropolina 60%, Joheksol, Ultravist).
Środek cieniujący podaje się do dużej tętnicy po nakłuciu cewnikiem naczyniowym.

Wskazania do angiografii:
1. Diagnostyczne:
Podejrzenie zwężenia naczyń tętniczych;
Podejrzenie zmian miażdżycowych w naczyniach w obrębie aorty, naczyń miednicy oraz naczyń kończyn dolnych;
Podejrzenie tętniaka aorty i dużych naczyń.
2. Lecznicze:
Poszerzenie zwężonych naczyń cewnikiem;
Rozpuszczenie zatorów tętniczych przez podawanie leków;
Zamknięcie światła (embolizacja) pojedynczych naczyń.
Przeciwwskazania do angiografii:
Wole nadczynne tarczycy
Uczulenie na jodowe środki kontrastowe
Wysokie ciśnienie tętnicze krwi
Skaza krwotoczna
Przygotowanie pacjenta do angiografii przez personel leczniczy:
1. Dzień przed badaniem pobranie pacjentowi krwi do badań układu krzepnięcia;
2. Poinformowanie pacjenta, że 6 -8 h przed badaniem powinien być na czczo, jeśli badanie dotyczy naczyń obrębie jamy brzusznej w przeddzień podaje się leki przeczyszczające, np. Bisacodyl;
3. Przed badaniem wg zlecenia lekarskiego pacjent otrzymuje leki uspokajające, a w przypadku pacjentów z wysokim ciśnieniem tętniczym krwi – konieczne jest podanie leków obniżających ciśnienie.
Postępowanie przez personel leczniczy w czasie i po badaniu:
W czasie badania:
1. Należy ułożyć pacjenta na ruchomym stole w pozycji leżącej na plecach;
2. Po dezynfekcji i miejscowym znieczuleniu miejsca nakłucia naczynia, wprowadzenie cewnika przez lekarza;
3. W momencie podawania kontrastu wykonuje się zdjęcia radiologiczne, poinformowanie pacjenta o wstrzymaniu oddechu w czasie wykonania zdjęć;
4. Poinformowanie pacjenta o zawiadomieniu werbalnym bądź wcześniej ustalonym sposobie informowania personelu w przypadku wystąpienia zawrotów i bólu głowy, uderzenia gorąca do głowy, szumu w uszach, mroczków przed oczami;
5. Po wykonaniu badania i usunięciu cewnika założenie na miejsce wkłucia opatrunku uciskowego w celu zatamowania krwawienia po nakłutym naczyniu tętniczym.
Po badaniu:
1. Przewiezienie pacjenta z pracowni naczyniowej do sali chorych;
2. Pacjent przez 24 h powinien leżeć w łóżku i nie wykonywać gwałtownych ruchów, w szczególności kończyną, w której było dokonane nakłucie naczyniowe w czasie badania, z powodu niebezpieczeństwa powikłań (krwiak, zator tętniczy, zakrzep wewnątrznaczyniowy);
3. Wykonanie pomiarów ciśnienia tętniczego krwi, tętna, oddechu, obserwowanie zabarwienia powłok skórnych oraz tętna na kończynie nakłuwanej w czasie;
4. Podanie pacjentowi lekkostrawnego posiłku.
Źródła:
1. Cavanaugh B.M. (red.): Badania laboratoryjne i obrazowe dla pielęgniarek. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006.
2. Pruszyński B. (red.): Radiologia – diagnostyka obrazowa, Rtg, TK, USG, MR i medycyna nuklearna. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011.
3. https://pl.freepik.com/premium-zdjecie/jest-to-technika-obrazowania-medycznego-stosowana-do-wizualizacji-wnetrza-naczyn-krwionosnych_2392120.htm#page=1&query=angiografia&position=0
Zobacz również:
>>> Postępowanie lecznicze w objawach ostrej niewydolności krążenia
>>> Zawał mięśnia sercowego – przyczyny, objawy, leczenie
>>> Pierwsza pomoc przy zawale serca
>>> Choroby układu krążenia. Lepiej zapobiegać niż leczyć. Profilaktyka chorób układu krążenia.
>>> Choroba niedokrwienna serca u osób w podeszłym wieku