Badania biochemiczne krwi – Bilirubina całkowita

Bilirubina jest żółtym barwnikiem pochodzącym z rozpadu krwinek czerwonych (przemiany grupy hemowej cząsteczki hemoglobiny) i jest to bilirubina wolna. Z osocza krwi bilirubina przedostaje się do wątroby, gdzie zostaje sprzężona estrowo  z kwasem glukuronowym i jest ona wtedy określana jako bilirubina bezpośrednia lub sprzężona, a następnie zostaje wydalona do dróg żółciowych, zagęszczona w pęcherzyku żółciowym, nadając żółci jej charakterystyczną barwę. Wartość bilirubiny wolnej i sprzężonej określa się jako bilirubina całkowita.

Normy:

  • Dorośli: do 1,1 mg/dl (do 19 µmol/l)
  • Noworodki 1 dzień: do 4 mg/dl (do 68 µmol/l)
  • Noworodki 3 dni: do 10 mg/dl (do 17 µmol/l)
  • Noworodki 1 miesiąc: do 1 mg/dl (do 17,1 µmol/l)

Interpretacja:

  • Wzrost wartości stężenia bilirubiny całkowitej może być wywołany następującymi przyczynami:
    • naturalnie podwyższony poziom bilirubiny występuje podczas ciąży oraz u noworodków
    • żółtaczka
    • choroba Gilberta
    • zespół Criglera-Najjara
    • marskość żółciowa wątroby
    • stwardniające zapalenie dróg żółciowych
    • rak dróg żółciowych
    • kamica przewodowa
    • trzustki, zatrucie muchomorem sromotnikowym
    • alkoholowa choroba wątroby
    • stężenie bilirubiny w surowicy krwi podwyższa ponadto wiele leków o działaniu uszkadzającym miąższ wątroby takich jak:
      • erytromycyna
      • nitrofurantoina
      • fenotiazyna
      • fenylobutazon
      • kwas etakrylowy

Leave a Reply

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.