Cel terapeutyczny: brak bólu lub ból możliwy do zaakceptowania.

Działania terapeutyczne:

1.  Rozpoznanie stanu chorego w zakresie charakterystyki bólu: ustalenie okoliczności występowania bólu, jego natężenia, charakteru, czasu, w którym ból ma tendencję do nasilania się, określenie pozycji ciała, która nasila ból oraz tej, która przynosi ulgę. Monitorowanie stanu prowadzimy do czasu wyeliminowania bólu;

2.  Określenie potraw, po spożyciu których występuje lub nasila się ból głowy (np. hot dog, czekolada, kawa, piwo, wina);

3.  Określanie, które bodźce ze środowiska zewnętrznego nasilają ból głowy, tj. silne światło, wysoka temperatura otoczenia (powyżej 30°C), wysoka wilgotność (powyżej 60%), hałas (głośna  muzyka), zapachy (perfumy, kamfora), oglądanie telewizji, długie czytanie oraz wahania RR;

4.  Eliminowanie możliwych czynników środowiskowych, które nasilają dolegliwości, stosowanie farmakoterapii zgodnie z zaleceniami lekarza;

5.  Monitorowanie zmian natężenia bólu, skuteczności terapii tj. określenie czasu działania określonych środków wg punktowej skali oceny bólu, występowanie objawów niepożądanych;

6.  Prowadzenie oceny w kierunku cech narastania ciśnienia śródczaszkowego, tj. ocena stanu świadomości, RR, HR, występowanie nudności i/lub wymiotów, wydolności oddechowej, narastania bólu w określonych pozycjach;

7.  Działania specyficzne (swoiste) zależne od rodzaju bólu, np. w sytuacji bólu po nakłuciu lędźwiowym ból głowy łagodzimy przez stworzenie warunków do wypoczynku (cisza, łagodne światło, uspokojenie chorego), nawodnienie organizmu chorego przez podanie ok. 2,5 – 3 litrów płynów doustnych, leżenie w łóżku przez okres 2-3-4 godzin w pozycji płaskiej (dalsze ograniczenia są zależne od samopoczucia chorego), podawanie leków przeciwbólowych jeszcze w fazie łagodnych, ale narastających bólów głowy.