Polega na zbieraniu informacji dotyczących podmiotu pielęgnowania i jego środowiska. Źródłem może być sam pacjent, rodzina, osoby najbliższe lub znaczące w jego życiu.

Zebrane w toku postępowania informacje pozwalają na ocenę funkcjonowania poszczególnych układów i narządów (wraz z ich dysfunkcjami), pozwalają ocenić, które funkcje życiowe pacjent jest w stanie wykonywać samodzielnie oraz jakie czynniki wpływają negatywnie lub pozytywnie na stan jego zdrowia i samopoczucia.

W skład danych dotyczących sfery biologicznej wchodzą informacje na temat funkcjonowania układów:

• nerwowego (wraz z narządami zmysłów),

• sercowo- naczyniowego,

• oddechowego,

• trawiennego,

• kostno–stawowo–mięśniowego,

• moczowo–płciowego.

Gromadząc dane dotyczące sfery psychicznej pielęgniarka powinna zebrać następujące fakty, które mogą być istotne dla pielęgnowania:

• podstawowe możliwości umysłowe pacjenta,

• orientacja co do własnej osoby i najbliższego otoczenia,

• znaczenie, jakie pacjent przypisuje zaburzeniom w funkcjonowaniu własnego organizmu,

• stosunek do własnego wyglądu ciała,stosunek do sytuacji, w jakiej aktualnie znajduje się,

• sposób reakcji pacjenta w określonej sytuacji zdrowotnej i opiekuńczej.

Aby informacje o pacjencie w pełni odzwierciedlały jego aktualny stan należy również zgromadzić dane dotyczące stanu społecznego chorego. W tym przypadku uwzględnić trzeba stan samego pacjenta, pacjenta jako członka rodziny i społeczności, którą współtworzy oraz stan rodziny i/lub osób najbliższych oraz ich wydolności w opiece nad chorym.