1.  Zachowanie spokoju. Nie należy poddawać się nastrojowi chorego. Musimy zdobyć się na największy spokój, aby stawić czoło tym wszystkim sytuacjom i nie doprowadzać do pogłębiania stresu i utrudniania wzajemnych kontaktów.

2.  Należy unikać jakiegokolwiek krytykowania wykonywanych czynności oraz nie zabraniać wykonywania czynności, które nam nie przeszkadzają i nie zagrażają bezpieczeństwu chorego, a nam mogą wydawać się bezsensowne.

3.  Chory potrzebuje więcej czasu na zrozumienie polecenia, zaakceptowanie go, zastanowienie się nad odpowiedzią i ewentualne podjęcie i wykonanie polecenia.

4.  Polecenia powinny być proste, jasno sformułowane.

5.  Nie należy jednak stawiać zbyt wysokich żądań.

6.  Czynności poszczególne powinny być wykonywane o tej samej porze i w tej samej kolejności.

7.  Rzeczy, z których korzysta codziennie ułożone powinny być zawsze w tych samych miejscach, aby uniemożliwić zastanawianie się i przypominanie.

8.  Unikać należy sytuacji zmuszających chorego do dokonywania wyboru.

9.  Należy samemu podejmować decyzję, np. czy na obiad ma być zupa czy kotlet. Który sweter chce założyć?

10. Dobrym sposobem jest bransoletka z wypisanymi danymi chorego lub wszycie takich informacji w ubrania.