Serotonina jest ważnym neuroprzekaźnikiem w ośrodkowym układzie nerwowym – przekazującym impulsy między komórkami nerwowymi i wymuszającym na nich określone zachowania. Potocznie jest nazywana hormonem szczęścia, ponieważ relaksuje, poprawia nastrój i działa antydepresyjnie. Serotonina wpływa na takie takie procesy jak zasypianie, apetyt czy potrzeby seksualne.
Gdzie wytwarzana jest serotonina?
w pniu mózgu przez strukturę zwaną jądra szwu – grupę neuronów wyspecjalizowanych tylko w tym celu
w błonie śluzowej jelit
w szyszynce
w płytkach krwi (trombocyty)
Do jej wytworzenia konieczny jest tryptofan – aminokwas egzogenny, czyli taki, który musi zostać dostarczony do organizmu wraz pożywieniem.
Serotonina w razie potrzeby pozyskiwana jest z krwi, błon śluzowych jelita, a także z OUN – ośrodkowego układu nerwowego.
Funkcje serotoniny:
Serotonina służy do przekazywania wiadomości między komórkami nerwowymi;
Pośredniczy w przenoszeniu informacji z jednej części mózgu do drugiej;
Przyczynia się do dobrego samopoczucia;
Wspólnie ze swoim metabolitem – melatoniną, reguluje cykle snu i czuwania oraz wewnętrzny zegar. Blokowanie jej syntezy powoduje bezsenność;
Reguluje apetyt (hamuje go po spożyciu węglowodanów, zaś podwyższa po spożyciu białek);
Pomaga zniwelować negatywne skutki stresu, tym samym chroniąc przed rozwojem wrzodów żołądka i dwunastnicy. Reguluje także stężenie kwasu solnego, którego nadmiar może przełożyć na tworzenie owrzodzeń oraz wrzodów w obrębie układu pokarmowego;
Wpływa na funkcje poznawcze;
Poprawia perystaltykę jelit;
Podwyższa ciśnienie tętnicze krwi;
Reguluje temperaturę ciała i krzepnięcie krwi;
Powoduje także skurcz mięśni gładkich (naczyń krwionośnych, oskrzeli, macicy i jelit);
Reguluje potrzeby seksualne i zachowania impulsywne.
Do czego może doprowadzić niedobór serotoniny?
Niski poziom serotoniny wiąże się z występowaniem depresji. Jej niedobór może również powodować:
obniżony nastrój
apatię
ataki paniki
lęki
niechęć do podejmowania aktywności
skłonności do agresji
drażliwość
ciągłe uczucie zmęczenia
kłopoty z pamięcią i koncentracją
zwiększoną wrażliwość na ból
smutek
bezsenność
brak apetytu
objadanie się słodyczami (cukier sprzyja chwilowej produkcji serotoniny)
spowolnienie motoryki jelit i zaparcia
Ponadto:
Mutacje w genie kodującym receptor serotoninowy 2A (5-HT2A) mogą dwukrotnie zwiększać ryzyko popełnienia samobójstwa.
Jeżeli od dłuższego czasu obserwujesz u siebie występowanie powyższych objawów – wybierz się do lekarza, który określi, czy koniecznie jest wdrożenie odpowiedniego leczenia.
Jakie są objawy nadmiaru serotoniny?
niepohamowany apetyt, przez co nadmierne objadanie się prowadzi do tycia, a w konsekwencji do otyłości
stany zapalne w obrębie przewodu pokarmowego
zespół jelita drażliwego – choroba, która objawia się uporczywymi biegunkami i bólami brzucha
Zespół serotoninowy
Osoby przyjmujące leki podnoszące poziom serotoniny w mózgu, są narażone na wystąpienie zespołu serotoninowego występującego w przypadku nadmiaru serotoniny (przedawkowania). Jego objawami są:
przyspieszone tętno (tachykardia)
niepokój
halucynacje
sztywność mięśni
drgawki
nudności, wymioty, biegunka
zaburzenia koncentracji i toku myślenia
Jak podnieść poziom serotoniny?
Poziom serotoniny można podnieść, stosując naturalne sposoby:
1. Zastosowanie odpowiedniej diety;
Serotonina w jedzeniu występuje w pod postacią tryptofanu, czyli składnika, dzięki któremu pobudzana jest jej produkcja przez organizm.
Produkty bogate w tryptofan to:
mięso ryb (szczególnie halibuta), wieprzowina, indyk, awokado, banany, pestki dyni i słonecznika, jajka, parmezan i ser cheddar, czekolada, warzywa, pełnoziarniste pieczywo, makarony z pszenicy tzw. Durum.
produkty bogate w kwas foliowy i witaminę B: kasze, brązowy ryż, zielone warzywa (szpinak, brokuły, sałata)