Przy wzroście stężenia substratu, inhibitor przestaje działać. Wówczas substrat wypiera inhibitor z centrum aktywnego.
b. Inhibicja niekompetycyjna
Inhibitor łączy się odwracalnie z enzymem, uniemożliwiając przyłączenie się substratu.
Inhibitor wiąże się w innym miejscu enzymu niż centrum aktywne – w centrum allosterycznym, powodując zmianę kształtu enzymu i obniżenie jego aktywności.
Wzrost stężenia substratu nie znosi działania inhibitora.
Zmiana kształtu enzymu uniemożliwia przyłączenie się substratu.
1. Fuerst J., Jakubowska A., Król I.: Tablice. Biologia. Chemia. Wydawnictwo „GREG”, Kraków 2018.
2. Holeczek J., Januszewska-Hasiec B., Kobyłecka J., Stawarz J., Stencel. J.: Teraz Matura 2019. Biologia Tuż przed Egzaminem. Nowa Era, Wydanie II, Warszawa 2017.
3. Holeczek J., Januszewska-Hasiec B., Kobyłecka J., Stawarz J., Stencel R.: Teraz Matura. Biologia Vademecum, Nowa Era, Warszawa 2015.