Uszkodzenie nerwu przedsionkowo-ślimakowego (nerw VIII czaszkowy)
Objawy
Chory z uszkodzeniem nerwu przedsionkowo-ślimakowego może skarżyć się na niedosłuch lub całkowitą głuchotę oraz zaburzenia równowagi. Te ostatnie są wynikiem zawrotów głowy dla, których charakterystyczne jest to, że opisywane są jako tzw. „wirowanie otoczenia“. Pacjent ma wówczas wrażenie, że jego otoczenie porusza się. Konsekwencją uszkodzenia włókien przedsionkowych może być również oczopląs (rytmiczne ruchy gałek ocznych, pojawiające gdy te są w skrajnym wychyleniu), skłonność do padania oraz zbaczanie kończyn. Objawy te zazwyczaj występują łącznie, rzadko kiedy są izolowane. Stosunkowo często występują również mdłości i wymioty, a skóra staje się blada.
PROBLEMY PIELĘGNACYJNE
Głównym źródłem problemów pielęgnacyjnych i interdyscyplinarnych u pacjenta są zaburzenia układu przedsionkowego, objawiające się zawrotami głowy, mdłościami i wymiotami, oczopląsem, skłonnością do padania i zbaczania kończyn oraz zaburzeniami autonomicznymi. Podstawowym celem opieki pielęgniarskiej jest zapewnienie bezpieczeństwa choremu oraz minimalizowanie dyskomfortu spowodowanego objawami klinicznymi.
Możliwość upadku i urazu spowodowana zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi
1. W okresie nasilonych objawów – pozostawienie chorego w łóżku.
2. Pomoc pacjentowi w znalezieniu takiej pozycji ułożeniowej, która złagodzi objawy.
3. Wykonywanie czynności higienicznych lub pomoc pacjentowi w ich wykonywaniu w zależności od nasilenia objawów.
4. Asekuracja pacjenta podczas wstawania i chodzenia.
5. Zapewnienie spokoju i eliminacja podrażniających bodźców środowiskowych.
Dyskomfort z powodu nudności i wymiotów spowodowanych dysfunkcją układu przedsionkowego, ryzyko zachłyśnięcia w trakcie wymiotów
1. Pomoc choremu wymiotującemu w przyjęciu pozycji półwysokiej lub wysokiej, aby nie dopuścić do zachłyśnięcia.
2. Uspokojenie pacjenta i pozostanie przy nim w razie wymiotów.
3. Podanie naczynia, ligniny oraz płynu do płukania ust.
4. Wykonanie toalety jamy ustnej lub pomoc w toalecie jamy ustnej po wymiotach.
5. Uzupełnienie płynów utraconych w wyniku wymiotów.
Źródła:
1. Adamczyk K., Turowski K., Procedury pielęgnowania w neurologii i neurochirurgi, Wydawnictwo NeuroCentrum, Lublin 2007.
2. Adamczyk K., Pielęgniarstwo neurologiczne, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2000, Wydanie I.
