
Czynności codzienne
Jeżeli jesteś opiekunem osoby z Chorobą Alzheimerem (AD), prędzej czy pózniej będziesz musiał ją kąpać i ubierać, pomagać w jedzeniu i prawdopodobnie w korzystaniu z toalety. Będziesz musiał także podjąć decyzję o dalszej zdolności chorego do prowadzenia samochodu lub zapewnić mu transport.
Aby pomóc całej rodzinie, zaangażowanej w leczenie, powinieneś obserwować stan ukochanej osoby, podawać wszystkie przepisane leki o odpowiednich godzinach i informować lekarzy o objawach i zmianach, jakie zaobserwujesz. Będziesz musiał także zwracać uwagę na wszystkie dodatkowe problemy ze zdrowiem, które mogą się pojawić i zapewnić choremu w razie potrzeby natychmiastową pomoc medyczną.
Uregulowanie spraw majątkowych i prawnych
Innym problemem, którym będziesz musiał się zająć jest uregulowanie spraw majątkowych i prawnych. Powinieneś załatwić to jak najszybciej. Prawidłowo sporządzone dokumenty, podpisane w łagodnym stadium trwania choroby, kiedy pacjent zachowuje jeszcze zdolności poznawcze, pozwoli na uniknięcie zamieszania prawnego i dodatkowych kosztów później.
Będziesz musiał w końcu stworzyć bezpieczne środowisko i porządek życia w celu maksymalnego zwiększenia poczucia więzi rodzinnych i zachowania kontroli nad życiem. Sytuacje stresowe mogą z łatwością zasmucać osoby z AD. Z czasem, wraz z rozwinięciem sprawdzającej się rutyny nauczysz się nie tylko przewidywać czynniki wywołujące pogorszenie stanu osoby z AD, ale także sposobów radzenia sobie z problemami, które już wystąpiły. Ważne jest zachowanie cierpliwości i elastyczności. Bądź spokojny i pomysłowy, myśl perspektywicznie. Co działa jednego dnia może okazać się nieprzydatne następnego.
Kwestie emocjonalne
Opiekunowie doświadczają szerokiej gamy uczuć związanych z ich odpowiedzialną rolą. Po rozpoznaniu AD opiekunowie czują, że coś utracili, mają ograniczoną wolność, przerwy w pracy zawodowej, są odseparowani od rodziny i przyjaciół, nie mogą zajmować się własnym zdrowiem i wypoczynkiem. Normalną reakcją na te straty jest złość, strach, osamotnienie, zgorzkniałość i oburzenie. Jest szalenie istotne, aby zdać sobie sprawę, że są to zupełnie prawidłowe reakcje często doświadczane przez opiekunów. To normalne czuć się przytłoczonym przez ciężką pracę opiekuna. Zupełnie naturalne jest także odczuwanie wszechogarniającego poczucia stresu codziennego i przewlekłego.
Niektóre strategie postępowania mogą okazać się pomocne w radzeniu sobie z opieką nad osobą z AD. Jedno z badań wykazało, że sposób, w jaki postrzegasz chorobę, może uchronić Cię od depresji. Stawiaj realistyczne wymagania osobom z AD; akceptując fakt, że ona lub on nie jest już tą samą co przed chorobą osobą. Może to pomóc Ci poczuć się lepiej. Pomocne może okazać się także skupienie na rzeczach obecnych, a nie dotyczących przyszłości oraz zachowanie elastyczności, poczucia humoru względem doświadczeń, które Cię spotykają.
Depresja
Wielu opiekunów, ze względu na rolę jaką pełnią, ma problemy w postaci:
zmęczenia fizycznego, związanego z niebywałym wysiłkiem, takim jak podnoszenie, pomoc w jedzeniu i toalecie, a także potrzeba ciągłego nadzoru nad chorym
zmęczenia umysłowego
lekceważenia własnych potrzeb zdrowotnych
problemów finansowych ( przerwanie pracy, opłaty za dodatkową pomoc itd.)
rozpadu trwałych związków
utraty ważnych wspomnień
konfrontacji z pogarszającym się stanem osoby, którą kochasz i perspektywą jej śmierci